حکایتِ بارانِ بی امان است
‎این گونه که من، ‎دوستت می‌دارم ...
‎شوریده وار و پریشان باریدن..
‎بر خزه ها و خیزاب‌ها...
‎به بی‌راهه و راه‌ها تاختن..
‎بی‌تاب ٬ بی‌قرار...
‎دریایی جستن..
‎و به سنگچین باغ بسته دری سر نهادن، و ‎و تو را به یاد آوردن...
‎حکایت بارانی بی‌قرار است، ‎این گونه که من دوستت می‌دارم ... ‎

"محمد شمس لنگرودی"