داشتم آرام، تا آرامِ جانی داشتم...

نمی دانی ایکس جان...نمی دانی که شک بین عشق از سر باور و عشق از سر نیاز چه شک عظیم و کشنده ایست....

نمی دانی چه حقارت بزرگیست وقتی به دل خسته ات نهیب میزنی که خودت و مرا را گول نزن....تو هم مثل هر آدمی حریصانه و هوشمندانه به فکر خودت هستی نه به یاد او....

معشوق از تو بی نیاز است اما تو خودت را به حقارت بازی کودکانه ات نبر....