تجربه..

هر کس تو زندگیش یه مسیری رو میره...

تو یه فرهنگ و جمع و خانواده و گروهی بزرگ میشه...

برای همین جنبه های رشد و عدم رشد آدمای مختلف با هم فرق داره...

اگه یه روزی گذر دو تا آدم به هم افتاد بهترین راه اینه که چیزای خوبی که یاد گرفتن رو به هم یاد بدن و ذهنشون باز باشه برای پذیرفتن و تغییر نقاط ضعفشون....

من یه بار تو زندگیم کنار یه دوستی قرار گرفتم که خیلی با من فرق داشت...چون همه جزئیات گذشته اش با من فرق داشتن...

ما خیلی چیزا از هم یاد گرفتیم...حداقل من خیلی چیزا رو بررسی از مرجع تجربه طبق کپی رایت کردم اون زمان...اما یه مشکلی بود...این که دلش میخواست من صد در صد مثل اون باشم....وقتی یه خصوصیت مثبتی رو خودش داشت و من نداشتم عصبانی میشد....

برای همین با وجود ارزشمند بودن اون دوستی دیگه هرگز نمیخوام برگردم به اون آدم و اون رابطه...

مهربونی و احترام از همه چیز مهم تره...نمیشه از سر محبت تو بزرگسالی همدیگه رو تحت فشار و تحقیر قرار داد....

رابطه دوستی با رابطه معلم و شاگردی فرق داره....