شاید بارزترین و موثرترین ویژگی انسان داشتن دل باشه....
همینه که برای آدم چیزی هست به نام عادت کردن یا دل بستن....
همینه که دیگه یه ادم یه ادم نیست....بلکه مجموعه همه ی دلهاییه که به حضور این ادم بسته شدن....
همه دل هایی که در صورت رخداد هر اتفاقی برای این ادم, می سوزن و خاکستر میشن....
که تا اخر عمر گیج و مبهوت و شکسته و بی قرار میشن....
کاش هنوزم تو دورانی بودیم که شنیدن خبر نبودن ادم ها اینقدر تکراری نبود...
حقیقت اینه که دل آدمی با رخداد مکرر حادثه ها به عادت و بی حسی نمیرسه...
دل آدما به هم وابسته است مثل ماهی که به آب....
چه کنیم در دنیایی که آدما ضمنی و یا صریح باعث مرگ همدیگه ان....
حتما که نباید اسلحه دستت باشه تا قاتل کسی باشی....
خدایا...به پروانه هایی که اسیر دست آدمهای اهنی هستند رحمی کن....
خدایا...به دلِ ضعیف و تنِ نحیف و مغزِ کند بشر رحم کن.....
برچسب : نویسنده : yekzendegi1 بازدید : 10