آخرین مطالب
امکانات وب
یه دسته بندی کلی و غیر دقیق از انواع تربیت فرزند میشه این باشه:
اونایی که همیشه بچه شون رو مقصر میدونن یا بهش میگن با همه راه بیا.. تو بگذر... تو گذشت کن...تو به همه محبت کن...تو به دل نگیر... اینا بچه هاشون همیشه قطب در حال گذشتی میشن که توی روابط اجتماعی خودشون رو فدا میکنن تا اطرافیان راضی باشن و هر مشاجره ای رو ناشی از کوتاهی خودشون میدونن.
اونایی که همیشه بهشون گفتن دست و پا بلوری....نکنه کسی اذیتت کنه...نکنه خط بیفتی...حقت رو بگیر...همه غلط کردن در برابر تو جیک بزنن....
نتیجه تربیت نوع دوم ادمایی هست که توی بحث باهاشون همیشه اصرار دارن که حرف درست مال اوناست...اگه خوش بینن پس خوش بینی خوبه...اگه بدبینن بدبینی ناشی از واقع نگری و دور اندیشیه....اگه به نتیجه ای برسن حق مسلمه...اگه نظرشون عوض بشه همه باید فرمون رو بچرخونن همون وری...اگرم یه جایی باهاشون مخالفت کنه با یه اخم و بی ادبی شیک برخورد میکنی...
این آدمای دسته دوم اغلب از خانواده های خود تحویل گیر وارد جامعه میشن و پشت ظاهر متشخص و جمله های شیک مخفی ان...اما لجبازی و خودپرستیشون زود مشخص میشه....
پ.ن. میگه هندزفری رو سر میز نذار توی گوشت...از نظر خاله ی من این کار بی ادبیه! درست مثل ایکس که هر چی مادر و خواهرش دستور صادر میکردن میومد روی ما اعمال میکرد....اونقدر شیک و باکلاس که ما هم مثل چی میپذیرفتیم....چه رویارویی عادلانه ای بین دسته ی اول و دوم...
هورمون و ذهن......