من....

من در کشوری زندگی میکنم که به پلازاها و مراکز خرید بزرگش مشهور است...کشوری که تمامی برندها را در نزدیکترین مراکز فروش هم در دسترس دارد...کشوری که مردمش در میان کوه های سبز و دریاهای ابی زندگی میکنند اما تمام اخر هفته هایشان را توی مراکز هرید لوکس میچرخند...کشوری که حتی اگر بی هدف از خانه خارج شوی با دستی پر از خرید برمیگردی که دلت تاب چشمک زدن های بی امان این همه تنوع در دسترس را ندارد....

چند روز پیش با دو هم وطن بیرون رفته بودیم....تمام خریدهایشان را از برندها انجام میدادند...در حدی که گاهی وقتی دنبال جایی برلی خرید جوراب میگردی هم دوستان ادرس جورابهای مارک فلان را می دهند...

اما من نمیدانم چرا چشمم جای دیگریست...من همیشه توی بازارهای رنگ رنگ دست فروش ها و استریت مارکت ها پرسه میزنم....چشمم دنبال کیف های دست دوز بی نام و نشان میرود...

واقعا دلیل این همه تفادت در چیست؟